Geloof, hoop, liefde

 

HOOP, GELOOF EN LIEFDE

 

Maar de meeste van deze is de Liefde: een uitspraak van Paulus aan het slot van het Hooglied van de Liefde.

Een zeer inspirerend stuk van de hand van Paulus, welke volledig in overeenstemming is met de woorden en daden van Jezus zelf; het grote voorbeeld van ook Paulus, die ook net als alle andere mensen toen, nu en in de toekomst schromelijk tekort schiet in het navolgen van de Meester.

Vandaar ook dat de brieven van Paulus en de andere apostelen ondergeschikt zijn aan de teksten die de handel en wandel van Jezus Christus zichtbaar maken.

Daar waar teksten in overeenstemming zijn met het leven van Christus, zijn het waardevolle opmerkingen die ook in de verkondiging van de Liefde Gods gebruikt kunnen worden als leermiddel, als onderstreping van die waarheid.

Dat is wat anders dan gezaghebbend; dat zijn de woorden en daden van God op aarde in de gestalte van Christus.

Niets meer en niets minder!  

Door dat voorbeeld gepakt en geïnspireerd worden, doet ons mensen christenen worden. Volgelingen van Jezus, die met vallen en opstaan in de voetsporen van Hem proberen te wandelen.

Niet krampachtig, maar zo goed en zo kwaad als het mogelijk is, wetende dat wij geen perfecte mensen zijn, noch zullen worden op aarde.

Met dit streven kan de wereld er al geheel anders uit zien. Dan dienen wij als christenen niet langer de belangen van denominaties, kerken, instituties en hun leiders, maar doen we wat goed is voor onze medemensen (en dieren).

Immers, wij zijn allemaal mensen die hunkeren naar vrede op aarde en een eeuwige toekomst, mogelijk gemaakt door Hem, die de dood heeft overwonnen.

Dat betekent ook voor hen die Christus volgen, dat de dood niet langer het laatste woord heeft.

Eeuwig leven is daardoor mogelijk geworden.

Vandaar, als ondersteuning van het werk van Christus, de woorden van Paulus “Dood, waar is uw prikkel”!

Dan is er niet alleen Liefde in het hier en nu ten opzichte van alle mensen, ongeacht ras, geloofsovertuiging, sexuele geaardheid, geslacht, enz., maar is er ook hoop op die eeuwige toekomst.

Niet van het zal wel zo zijn, maar een hoop die verankerd ligt in zekerheid; dat is wat geloven in Jezus ook inhoudt.

Zekerheid hebben dat wij in staat zijn lief te hebben boven ons eigen vermogen uit.

Zekerheid hebben, dat de dood niet langer het laatste woord heeft.

Zekerheid, dat onze toekomst in de Eeuwige geborgen ligt.

Dat geloof is vertrouwen hebben dat God heeft ingegrepen in deze wereld.

Dat wie wij ook zijn, we geloof en waarde mogen hechten aan de beloften van God, die in Jezus gestalte heeft gekregen in onze wereld.

” In Christus zijn we een nieuwe schepping, die niet langer de wet van Mozes e.d. nodig heeft “

 

Voor wat betreft het Oude Testament, dat heeft, als het goed is, geen invloed op het nieuwe-zijn van de mens in Christus.

Het Oude Testament verhaalt dan ook dat er een schepper ten grondslag ligt aan het ontstaan van de mens en dat die God uiteindelijk op weg gaat met een bepaald volk, de Joden, teneinde die omgang te laten cumuleren in de komst van die God op aarde, in de gestalte van de beloofde Messias, Jezus Christus.

In die zin is het belangrijk, om de profetieën uit het Oude Testament te kennen, daar Jezus niet uit het grote niets tevoorschijn komt.

Ook het feit dat de Joden in 1948 weer terug zouden keren naar hun eigen land, is in een reeks profetieën voorspeld, niet wanneer, maar wel dat het zou gebeuren.

De rest is vooral een bepaalde geschiedschrijving van de Joden op weg met hun God naar de beloofde toekomst.

Deze gelaagdheid in het Oude Testament van profetieën, geschiedschrijving en regels voor het volk der Joden is onmiskenbaar aanwezig.

In die zin heeft de ene gelaagdheid voor de christen meer betekenis dan de ander.

Bovenal geldt echter dat de Messias is gekomen en daardoor het wetticisme van het Joodse volk heeft afgedaan.

In Christus zijn we een nieuwe schepping, die niet langer de wet van Mozes e.d. nodig heeft.

Deze nieuwe mens gaat onder leiding van de Geest van God op weg om het goede te doen, in navoling van Jezus.  

Veel christenen echter, hechten net zoveel waarde aan het Oude Testament en de interpretatie van de apostelen uit het Nieuwe Testament, als aan de woorden en daden van Jezus Christus.

Zo ontstaat er een nieuw soort wettisisme, het fundamentalisme, dat met teksten uit het Oude en Nieuwe Testament smijt, om hun medemensen te overtuigen dat ze zondig bezig zijn.

Vervolgingen van andersdenkenden zijn hierdoor overvloedig aanwezig in de historie na Christus, zoals kruistochten, pogroms, brandstapels, moord- en doodslag op personeel van abortusklinieken, om maar wat te noemen.

Dat kan toch niet de mens zijn die door Christus is veranderd?

Heilige oorlogen, heilige moord- en doodslag in de naam van Christus. Hoe kan dat bestaan tot op de dag van vandaag?

Het zegenen van wapens om ten strijde te trekken tegen anders denkenden, past niet in het doen en laten van Christus.

Het gebruiken van dodelijk geweld om onze eigen belangen veilig te stellen, is niet een idee van Christus.

Om dit alles toch te rechtvaardigen, gebruiken christenen veelal de teksten uit het Oude Testament, maar er is geen rechtvaardiging te vinden bij Jezus zelf in het letterlijk de mond snoeren van hen die anders denken en doen, van hen die wellicht onze belangen in de weg staan.

O ja, een dergelijke overgave aan Jezus om het goede te doen is een gevaar voor de machthebbers, maar ook voor hen die er een eigen agenda op na houden.

 

” In die zin is de Blijde Boodschap, het evangelie van Christus, heel eenvoudig en binnen ieders bereik; je hoeft niet  gestudeerd te hebben om het goede te doen “

Toch zou dit de weg van de christen dienen te zijn, in ieder geval het nastreven hiervan.

In die zin is de Blijde Boodschap, het evangelie van Christus, heel eenvoudig en binnen ieders bereik.

Je hoeft niet gestudeerd te hebben om het goede te doen.

Blijkbaar hebben vele christenen toch moeite met de eenvoud van de boodschap van Christus.  

Dat brengt ons op het Trumpisme, welke momenteel het beeld van Amerika in de wereld maakt. Met name dit Trumpisme, vernoemd naar de Amerikaanse president Donald J. Trump, is een, zo niet de ergste vorm van het huidige populisme.

Dit Trumpisme, mede gesteund door andere populisten zoals Wilders, Le Pen, de Pagida-beweging in vrijwel alle landen van Europa, kenmerkt zich door het goedpraten van extreem rechts, zoals de Ku-Klux-Clan.

Het white supremisme wil dan ook het liefst alle buitenlanders het land uit hebben, alle, behalve de christelijke godsdiensten, verbieden en waar mogelijk vervolgen en zo min mogelijk, liefst helemaal geen vluchtelingen opnemen.

Het eigen volk en het eigen land eerst. Dat staat voorop.

Nu laten alle populistische groepen in de wereld ook zien, dat zij het niet zo nauw nemen met de waarheid.

Echter, in het Trumpisme heerst de leugen, halve waarheden in extreme vormen en is alles wat Trump niet bevalt, per definitie fake.

Trump en consorten hebben dan ook hun alternatieve waarheden ontwikkeld, waardoor alles wat in zijn belangen past, zonder meer, per definitie, aan hem worden toegeschreven; de rest is fake.

Het kaliber van liegen en bedriegen, inclusief zijn ontkennen van Russische contacten tijdens zijn verkiezingscampagne en daarna, is dermate sterk ontwikkeld dat je rustig kunt zeggen, dat Trump zelf de duisternis op aarde vertegenwoordigd.

Immers, duisternis kenmerkt zich door chaos en Trump creëert die in overvloed.  

Dan is het des te vreemder dat het populisme zo gesteund wordt door een brede groep van christenen, maar ook door kerken en haar instituties wordt omarmd.

Met name in de USA is dit duidelijk zichtbaar. Daar wordt Trump bij de Evangelische christenen op handen gedragen en hebben velen uit die groep van wedergeboren mensen, volgelingen dus van Christus, op hem, Trump, gestemd.

Sterker nog, een groot deel van de leidinggevenden van die groepen, ondersteunden Trump openlijk en geven hem ook hun zegen.

Dit doen zij in de wetenschap dat zij een rasleugenaar steunen als leider van de Verenigde Staten van Amerika.

Dat vrijwel alles wat hij doet en zegt alleen zijn eigen belangen dient en niet het land.

Gehuld in leugens en bedrog is Trump Jood met de Joden, christen met de christenen, terwijl hij alleen gelooft in zichzelf en zijn portomonnaie.

Ook hier kan gezegd worden dat Trump het prototype van de narcist neerzet.  

Het hart van het Evangelie is, om het goede te doen aan alle mensen, ongeacht religie, geaardheid, nationaliteit enz.. Dat laat Jezus Christus ons zien.

Gesteund door vele duizenden christenen in de USA laat Trump ons iets anders zien.

Ongetwijfeld zullen de leiders van die kerken en individuele christenen hun teksten uit de Bijbel wel klaar hebben om zich te verdedigen c.q. te verantwoorden waarom zij Trump en waarvoor hij staat ondersteunen.

Als je de Schrift, Oude en Nieuwe Testament, als een geheel beschouwt, goddelijk geïnspireerd en geen verschil in zeggenskracht van de geschreven tekst kent, kun je inderdaad vrijwel alles verantwoorden, inclusief oorlogen, kruistochten, vervolging van andersdenkenden enz..

Echter, als je de Schrift in zijn gelaagdheid beziet, dan is er maar Eén die de basis vormt en is van het christen-zijn; Jezus Christus zelf.

Geloven in en volgen van Christus is toch niet hetzelfde als bijv. geloven in en volgen van Paulus, Petrus, Jacobus, David of Mozes?

Christenen zijn verantwoordelijk voor hun eigen keuzes, net als ieder ander mens.

Door wie en wat laat jij je leiden? Eigen belangen zoals geld, bezittingen of de belangen van je medemens, ongeacht wie het is?

We zullen dus uiteindelijk antwoord moeten geven op de vragen waarom we doen wat we doen en zeggen wat we zeggen.

Dat geldt ook voor het al dan niet ondersteunen van het Trumpisme en de zwakkere afgietsels daarvan in Europa.

Dan pas dragen we verantwoordelijkheid en zijn wij veranderend bezig.

Populisme heeft geen echte toekomst. Christus wel!