SUPERIEUR
Een element van de macht is het superioriteitsdenken. Dit fenomeen van superieur zijn ten opzichte van andere landen en andere mensen, is vaak diep geworteld in bepaalde culturen en hun leiders.
Het tegenovergestelde vinden wij helaas ook in bepaalde culturen en landen.
Vaak onbewust handelen regeringen en hun inwoners vanuit inferieure gevoelens en gedachten naar die landen en die leiders, die als superieur worden gezien.
Ook vinden wij dit superieure en inferieure denken en voelen binnen de landsgrenzen met betrekking tot bepaalde groeperingen die zich superieur weten en zich daardoor ook laten leiden.
Helaas voorbeelden te over: In de Verenigde Staten van Amerika is wellicht het bekendste voorbeeld van superieur denken en handelen te vinden.
De gekozen presidenten weten hoe machtig en superieur ze zijn ten opzichte van andere landen, zowel militair als economisch.
“Niets is beter dan dit Amerika”, is hun diep gewortelde overtuiging, zelfs als dit niet klopt met de feiten, zoals op het gebied van gezondheidszorg, het onderwijs en de achtergebleven integratie van minderheden zoals de zwarte bevolking, de Latino’s en in toenemende mate de geïmmigreerde groep van moslims.
” Zonder enige schroom is het door Amerika gekoesterde kapitalisme en hun democratie het grote voorbeeld, het beste wat er is en zou dus door ieder ander land overgenomen moeten worden “
Ondanks dat er dus genoeg is af te dingen op dit Amerikaanse superioriteitsdenken en -voelen, is er voor de gemiddelde, met name witte Amerikaan, geen beter land in de wereld dan de USA.
Zonder enige schroom is het door Amerika gekoesterde kapitalisme en hun democratie het grote voorbeeld, het beste wat er is en zou dus door ieder ander land overgenomen moeten worden.
In de Amerikaanse optiek is het Chinese model van het door de staat geleide communisme en de economie inferieur aan dat van Amerika.
Hetzelfde geldt voor de Russische federatie met haar minderwaardige economie en centraal georganiseerd leiderschap.
Zelfs Europa komt er in dit superioriteitsdenken bekaaid van af.
De EU vertegenwoordigt een socialisme, dat voor veel Amerikanen grenst aan het minderwaardige communisme.
Europa moet veel meer bepaald worden door de macht en invloed van het kapitalistische systeem.
“Weg dus met al dat overdreven sociale gedoe in Europa; weg met de regels die bedrijven beperken en werknemers beschermen” is de, zeker onder leiding van president Trump en de heersende Republikeinen, met veel bravour gehoorde stelling in Amerika als het gaat om Europa.
Dit superioriteits denken en handelen van de USA leidt dan ook tot een zekere afhankelijkheid in Europa, o.a. tot uitdrukking komend in het NATO-samenwerkingsverband, waarbij vrijwel alle landen zo’n beetje geschoffeerd zijn door Trump en Co. in 2017.
Amerika denkt dat ze alles kan maken en handelt daar ook naar.
Eén van de problemen hierbij is, dat landen als China, Rusland, maar ook Europa en Afrikaanse landen deze superioriteit van Amerika maar al te vaak bevestigen door hun min of meer onderdanige houding en inferieure opstelling.
Een ander voorbeeld van superieur denken, voelen en handelen, kan gevonden worden in bijvoorbeeld Zuid-Afrika.
Voordat de apartheid formeel ten einde kwam, hadden de blanke inwoners van dit land het voor het zeggen, waarbij de zwarte bevolking als van weinig tot geen waarde gezien werd, met de Indiërs en Pakistani als een soort tussenkaste, waar de blanke bevolking volledig boven stond.
Aan dit soort superioriteitsdenken en -handelen is gelukkig een einde gekomen en heeft de zwarte meerderheid de regering stevig in handen.
Toch zijn er nog steeds veel blanken die terugverlangen naar die momenten dat ze superieur waren en het voor het zeggen hadden.
” Ghandi waardeerde zeer het voorbeeld van Christus zelf, maar zag in de praktijk van alle dag van de volgelingen van Christus een geheel ander christendom; Met dit laatste wilde hij niets te maken hebben “
Heel diep in de harten van vele blanken leeft nog steeds dit idee, dit gevoel van superieur zijn aan de anderen in hun landen.
Veelal zijn deze aanhangers van een superioriteitsgedachte ook aanhangers van het christendom.
Hun denken, hun gevoel, hun handelen werd en wordt nog steeds bepaald door hun christelijke overtuiging.
Teksten uit het Oude en het Nieuwe Testament en hun interpretaties worden dan ook gebruikt als rechtvaardiging voor deze vorm van superioriteit.
Dat een dergelijke arrogante manier van denken en doen gevolgen heeft, blijkt o.a. uit de ontmoeting die Mahatma Ghandi in Zuid-Afrika had met deze christenen, die onder dit op de Bijbel gebaseerde apartheidssysteem leefden.
Ghandi waardeerde zeer het voorbeeld van Christus zelf, maar zag in de praktijk van alle dag van de volgelingen van Christus een geheel ander christendom.
Met dit laatste wilde hij niets te maken hebben.
Hij zag hetzelfde superieure handelen en denken in Zuid-Afrika, die hij ook constateerde bij de overheersing van zijn India door de Britten.
Arrogantie ten top en gerechtvaardigd door allerhande bijbelteksten.
In die zin keerde Ghandi teleurgesteld terug naar het door de Britten overheersde India; christendom, nee, maar Christus zelf is geheel iets anders.
In die Geest van Christus, zou je kunnen concluderen, begon deze Hindoe Ghandi aan zijn verzet tegen de Britste overheersing.
Volgelingen van Christus kunnen er wat van. Door de eeuwen heen hebben zij oorlogen gevoerd in de naam van Christus, omdat de gedachte was en nog steeds is, dat wat de kerken hebben neergezet superieur is ten opzichte van alle andere religies en andersdenkenden.
Dan is het gerechtvaardigd om desnoods te vuur en te zwaard het christendom te verdedigen en zelfs met geweld uit te breiden.
Denk hierbij aan bijvoorbeeld de kolonisatie door de meeste Europese landen van Afrikaanse en Aziatische gebieden en het daarmee gepaard gaande geweld, onderdrukking en gedwongen kerstening van de inheemse bevolking.
Ook de Joden in Europa werden en worden nog steeds slachtoffer van dit superioriteits denken en handelen van christelijke naties en haar inwoners.
Dit geldt ook voor de Arabieren en moslims in zijn algemeenheid, die als inferieur worden beschouwd door de meeste christenen.
Andersom is ook waar, immers het orthodoxe jodendom, de islam en de Hindoes kennen ook zo hun superioriteitsdenken en -handelen, waarbij de andersdenkenden, de anders gelovenden, als inferieur worden beschouwd.
Denk bijvoorbeeld aan de moord op Rabin door een Joods orthodoxe gelovige, aan de terreur van Al Kaïda en Isis bij de Islam en de moord- en doodslag onder de Rohingya bevolking door de Buddhistische fanatiekelingen.
Hoe verkeerd dit superieure denken, voelen en handelen feitelijk is, komt tot uitdrukking onder de christenen zelf.
” Superioriteitsdenken, gebaseerd op leerstellige zaken, interpretaties van teksten uit het Oude en Nieuwe Testament en soms ook apocrieve geschriften en/of uitspraken door de eeuwen heen van pausen en andere kerkelijke leiders, is ver verwijderd van wat Christus voorstond “
De Rooms Katholieke kerk, met aan het hoofd de paus, vindt zichzelf eigenlijk de enige ware christelijke godsdienst.
Andere denominaties zouden eigenlijk weer in de moederschoot van de Rooms katholieke kerk moeten komen.
De Grieks en Russisch orthodoxe kerken vinden in de kern van de zaak hetzelfde, zij zijn de enige ware kerk.
Maar ook de protestantse kerken en groeperingen kunnen er wat van.
Ook zij denken precies hetzelfde.
De enige weg naar Christus is via hun kerkelijke gemeenschap.
Superioriteitsdenken, gebaseerd op leerstellige zaken, interpretaties van teksten uit het Oude en Nieuwe Testament en soms ook apocrieve geschriften en/of uitspraken door de eeuwen heen van pausen en andere kerkelijke leiders, is ver verwijderd van wat Christus voorstond.
Het is dan ook logisch dat heel veel mensen genoeg hebben van het hypocriete christendom en afhaken van de dogma’s en waar de kerken voor staan.
Buitenstaanders worden niet of nauwelijks nog aangesproken door de geschiedenis van de volgelingen van Christus met hun superioriteits denken en handelen, hun dogma’s, hun hypocriete veroordelingen van alles en iedereen, die niet hetzelfde geloven van wat zij geloven.
Een lichtpuntje is er wel, gelukkig.
In de handel en wandel van de huidige Rooms Katholieke paus Franciscus, die in en uit de Geest van Christus probeert te leven, dit ondanks veel tegenstand binnen zijn eigen kerk.
Hij en Ghandi begrijpen meer van de Geest van Christus dan vele vroegere en hedendaagse kerkelijke leiders van welke denominatie dan ook.
Godsdienst, welke godsdienst dan ook, als wapen gebruiken om je eigen superioriteit t.o.v. de ander te laten zien en zelfs te laten voelen, is in strijd met de Geest van Christus.
Hij leerde ons de ander uitnemender te achten dan onszelf.
