BEVRIJDING
De geschiedenis die de bovengrondse kerk vanaf de vierde eeuw AD heeft afgelegd, is vastgelegd in allerlei boeken, publicaties en pamfletten door de loop der eeuwen heen.
Een geschiedenis die veelal werd beschreven vanuit het gezichtspunt van de denominatie waartoe de schrijver van die historie behoorde.
Deze geschiedenis is dan ook zeer kleurrijk te noemen en maakt zichtbaar hoe bepaalde tradities zijn ontstaan en zich verder ontwikkelde in de tijd.
Dit geldt voor alle facetten van de ontwikkeling van de kerken, inclusief de hiërarchie in de kerken en de daarbij behorende organisatiestructuur.
Een schier oneindige reeks van boeken die zichtbaar maakt, hoe de kerken al vanaf een vroeg stadium macht over mensen hebben gekregen en deze met hun leerstellingen manipuleerde in het voordeel van die machthebbers.
Zoals al eerder gezegd, heeft dit niets met Christus zelf van doen, maar alles met de mensen zelf die toen leefden en zij die nu nog leven.
Ieder mens is verantwoordelijk voor zichzelf.
” De geschiedenis die de bovengrondse kerk vanaf de vierde eeuw AD heeft afgelegd, is vastgelegd in een schier oneindige reeks van boeken die zichtbaar maakt, hoe de kerken al vanaf een vroeg stadium macht over mensen hebben gekregen en deze met hun leerstellingen manipuleerde in het voordeel van die machthebbers “
Daaruit volgt dus de legitieme vraag: waarom geloof ik eigenlijk wat ik geloof?
Is het geloven in Christus hetzelfde als het volgen van een traditie, welke traditie dan ook?
Zijn de dogma’s, de oneindige reeks kerkelijke leerstellingen, de ge- en verboden, wel geënt op Christus zelf?
Zijn de teksten van het Oude en Nieuwe Testament wel zodanig te harmoniseren, zodat ze Christus weerspiegelen?
Wie een inhoudelijk antwoord op deze vragen geeft, zal ook met die uitkomst moeten leven.
Met andere woorden, hij/zij zal consequent moeten kiezen, tenminste als we onszelf serieus moeten nemen.
Voor de schrijver van dit persoonlijke stuk heeft het vergaande gevolgen gehad in zijn denken en handelen.
Onderstaande opsomming is een niet compleet overzicht met betrekking tot hoe Gerard denkt en waar nodig ook naar handelt.
Iedereen kan voor zichzelf bepalen of dit ook voor hem/haar geldt of niet.
Uitgangspunt in deze is het goede te doen aan en voor de mensen in de wereld waar Christus ons in heeft geroepen.
Het goede doen is dan bijvoorbeeld elkaar echt accepteren zoals we zijn, man/vrouw, hetero/homo, christen/islamiet, zwart/wit, noem maar op.
Dan hebben wij ook geen oordeel/veroordeling over iemands beroep van escortdame of prostituee, van uitsmijter of pooier, over bezoekers van sauna’s of nudistenkampen, over bezoekers van parenclubs of eigenaren van dergelijke clubs, over gigolo’s en vrouwen die daar van genieten, over een kerk bezoeken of het bezoeken van een moskee, over witte boordencriminelen of zware criminelen, om maar wat te noemen.
” Daaruit volgt dus de legitieme vraag: waarom geloof ik eigenlijk wat ik geloof? Uitgangspunt in deze is het goede te doen aan en voor de mensen in de wereld waar Christus ons in heeft geroepen. Dan zijn wij niet langer bekrompen in ons denken en handelen, maar beseffen we wie we zelf zijn “
Hooguit kunnen we hiervan dan denken en/of zeggen “misschien goed voor jou, maar niet voor mij”.
Dan hebben we zorg en oog voor alles wat leeft, mens en dier.
Dan zijn wij niet langer bekrompen in ons denken en handelen, maar beseffen we wie we zelf zijn; ook mensen van vlees en bloed, die welliswaar Christus hebben leren kennen, maar ook donders goed weten dat ze ook kunnen haten en liefhebben, jaloers en afgunstig kunnen zijn, sexuele behoeften hebben die bevredigd mogen worden omdat we mens zijn, dat we kunnen moorden en doodslaan als ieder ander mens, verkregen macht kunnen misbruiken, het celibaat van priesters misbruiken voor eigen genot, enz..
Het goede doen begint met eerlijk en waar nodig transparant zijn over jezelf.
Dan wordt het een stuk makkelijker om de ander, wie dan ook, in datzelfde licht te zien.
Dan geven we ruimte aan de liefde en de bedoelingen van Christus.
Dan hebben we geen onderdrukkende tradities en dogma’s nodig om ons in het vooral neurotische kerkelijke gareel te houden.
Dan worden we echt vrije mensen, die ook echt durven te leven, omdat de helende liefdeskracht van Christus ons heeft gevonden.
Dan kunnen we genieten van ons eigen lijf en de behoeften die dat lijf heeft.
Dan ontwikkelt er zich affectie naar andere mensen, ongeacht wie dat zijn.
Dan laten wij onze superioriteit over de ander los, ook al is hij/zij geen christen of blanke mens.
Dan laten wij de pretenties van “Gij geheel anders; Gij hebt Christus leren kennen”, los, die Paulus en de kerk aan de christen probeert op te leggen.
Dan zien wij dat dit een schijn-heiligheid is, een gevormd dogma, die de werkelijkheid van ons menszijn in Christus niet weerspiegelt.
Christenen zijn namelijk niet anders, laat staan geheel anders dan de niet-christenen.
We zijn gewoon mensen en de praktijk van alle dag in de kerken en haar gelovigen maken dit maar al te duidelijk zichtbaar.
Dan hebben wij niet langer moeite om onze excuses te maken aan mensen waar we onrecht, in welke mate dan ook, hebben gedaan.
” Dan worden we echt vrije mensen, die ook echt durven te leven, omdat de helende liefdeskracht van Christus ons heeft gevonden. We zijn gewoon mensen en de praktijk van alle dag in de kerken en haar gelovigen maken dit maar al te duidelijk zichtbaar “
Daarom biedt Gerard zijn oprechte excuses aan aan Han Monster en Koos de Geest voor het misbruiken van zijn autoriteit en positie in de Philadelphia gemeente.
Zoals blijkt uit zijn opiniestukken en dit persoonlijke stuk, heeft de waarde van de kerk, welke dan ook, voor hem behoorlijk, zo niet geheel, ingeboet.
Het gaat om de beleving en ervaring van Christus in het eigen innerlijk, om van daaruit het goede te doen in overeenstemming met de Geest van Christus en je eigen geweten.
De kerken en hun tradities en dogma’s zullen helaas niet snel veranderen.
Wie daar wil blijven zitten als christen zijnde maakt een moedige keus, daar het goede doen voor God, mens en dier er niet gemakkelijk zal zijn.
Hoe dan ook, de wereld, de wijde wereld, is het werkterrein van Christus en dus ook van zijn volgelingen.
Van hen die persoonlijk zijn geraakt door de liefdeskracht van Christus.
Christenen kunnen zich dan overal bewegen, in ieder land, in iedere stad, op alle werkvloeren en genieten van welke muziek dan ook, drank en ontspanningsruimten.
Durf dus te leven zoals Christus ons heeft voorgehouden, als echt vrije, blije mensen met een ongelooflijk goede toekomst.
Immers, de dood is overwonnen!
Dat is pas bevrijdingsdag, bevrijd zijn van de uitzichtloosheid van ons naakte bestaan, niet geboren worden om dood te gaan, niet geboren worden om onder het juk van wie of wat dan ook te leven.
Maar gelovige worden om van het aardse leven met volle teugen te genieten in de ervaring, in de wetenschap van het eeuwige leven, dat je deel is geworden in en door Christus zelf.
Dat, die ervaring/beleving met Christus, geeft levenskracht, houdt ons positief ingesteld, vol goede moed op onze eeuwig durende levensweg!
