HET EVANGELIE
Evangelie betekent blijde boodschap!
Wat is er dan zo blij aan die boodschap?
Als we om ons heen kijken, zien wij een verscheurde wereld en een evenzo verscheurde en onderling verdeelde kerk.
Als we terugkijken in de recente en verrre geschiedenis van de ontwikkeling van de christelijke kerk, dan worden we daar ook niet bepaald vrolijk van, met uitzondering van de zeldzame lichtpuntjes die in die geschiedenis opdoemen.
Na het bovengronds komen van de volgelingen van Christus begin vierde eeuw, werd tijdens het Concilie van Nicea in 325 AD het rampzalige besluit genomen om tot een structureel georganiseerde kerk over te gaan.
Daar begonnen de geboden en verboden van de christelijke gemeenschap vaste vorm op papier te krijgen.
Opnieuw werd de Geest van God, in Christus zichtbaar op aarde gekomen, geknecht met beperke bewegingsvrijheid en ondergeschikt gemaakt aan de belangen van wereldlijke heersers en de geestelijke elite.
De christelijke wereld werd een juk opgelegd waaronder ze moesten wandelen om niet in de ongenade te vallen van die mensen die boven hen stonden, zowel in de kerk als daarbuiten.
De wetten van Mozes en andere oud-testatementische teksten werden als het ware samengevoegd met de nieuw-testamentische geschriften om te komen tot een nieuw dogmatisch wetticisme, die de Geest van Christus in een fles stopte.
” De christelijke wereld werd een juk opgelegd waaronder ze moesten wandelen om niet in de ongenade te vallen van die mensen die boven hen stonden, zowel in de kerk als daarbuiten “
In de loop der eeuwen kwamen er meer dogma’s bij en werden bestaande geestelijke wetten aangescherpt.
Afsplitsingen van de kerk en scheuringen, zoals bij de Reformatie, maakte hier geen einde aan.
Iedere denominatie ontwikkelde zijn eigen geloofsbrieven als uitgangspunt, als dogma voor de goegemeenschap.
Daar werd niemand blij van tot op de dag van vandaag.
De Geest van Christus vervallen tot een dorre, weinig levensvreugde gevende wijze van geloven voor menig volgeling van Christus.
Men sprak en spreekt de woorden van het geloof, men hoorde de prediking over waar men voor stond en staat, men zong en zingt in liederen over datzelfde geloof.
Daar kon en kan je in het beste geval even blij van worden, maar zodra de kerkdeuren achter je zijn gesloten doet de vaak kille werkelijkheid van het dagelijkse leven zijn intrede in het bestaan van de gelovige.
En wat de geboden en verboden, voorgeschreven door de kerk waar men bij is aangeloten, met een volgeling doet, laat zich raden.
In de voorgaande hoofdstukken is hier al genoeg over gezegd.
In de overtuiging van de schrijver van deze opiniestukjes, gaat het feitelijk maar om één ding en dat is dat de liefde Gods, de Agapè, voor alle mensen zichtbaar en als het ware tastbaar is, bij hen die Christus volgen en zij, die met die volgelingen in aanraking komen.
Dan gaat het veel meer om daden die dat onderstrepen, dan om de woorden die gesproken worden.
Alhoewel dat laatste ook niet onbelangrijk is.
Dan zullen we ons ook moeten willen verdiepen in wat Christus hier op aarde als voorbeeld aan ons heeft nagelaten.
Dan moeten we ook bereid zijn om alle overbodige ballast en jukken uit ons leven te verwijderen, inclusief de notie van de bij vooral fundamentalisten in zwang zijnde overtuiging van de onfeilbare Schrift, het woord van God van kaft tot kaft.
Als we dat doen, dan gaan we ook zien hoeveel onrecht er is aangedaan aan heel veel mensen door de eeuwen heen, tot op de dag van vandaag.
Een onrecht bestaande uit afwijziging, veroordeling en uitstoten uit de gemeenschap tot aan moord en doodslag.
Als we dat beseffen, gaat er een nieuwe wereld voor ons open.
Een wereld van liefde, acceptatie, vergeving en aanvaarding van alle mensen op aarde.
” Dan steken we daadwerkelijk onze handen uit naar die mensen, niet om ze lid te maken van onze christelijke club waar wij toe behoren, maar om de liefde van God onvoorwaardelijk zichtbaar te maken door ons heen, ongeacht wat die persoon of personen er ook mee zullen gaan doen “
Dan krijgen we oog voor de mens in nood, wat die nood ook is.
Dan steken we daadwerkelijk onze handen uit naar die mensen, niet om ze lid te maken van onze christelijke club waar wij toe behoren, maar om de liefde van God onvoorwaardelijk zichtbaar te maken door ons heen, ongeacht wat die persoon of personen er ook mee zullen gaan doen.
Sommige predikers van het evangelie vinden die drempel veel te laag, te goedkoop om waar te zijn. Op die manier, zo redeneren ze, kan iedereen misbruik maken van het evangelie.
Leg daarom de drempel heel wat hoger, zoals eerst bekeren en leren hoe je christen moet zijn naar de regels van de kerk, dan wellicht ontvang je hulp.
Dat is echter de omgekeerde wereld van Christus.
Hij stelde geen eisen, maar gaf aan iedereen zijn liefde onvoorwaardelijk.
” Het enige wat Christus na zijn handreiking zei, was om te breken met het slechte; met andere woorden, ga het goede doen in en uit de liefde van Christus. Daar heb je geen dogma’s, geen geestelijke wetten voor nodig “
Het enige wat Christus na zijn handreiking zei, was om te breken met het slechte.
Met andere woorden, ga het goede doen in en uit de liefde van Christus.
Daar heb je geen dogma’s, geen geestelijke wetten voor nodig.
Dat betekent, dat daar waar liefde is, daar waar de Geest van liefde heerst, in overeenstemming is met wat Christus ons heeft nagelaten.
Dan wordt sex voor het huwelijk geen smerige, zondige daad.
Dan is een kind baren, terwijl je geen man hebt, geen zonde, waardoor je de pasgeborene zou moeten afstaan.
Dan is een dood, niet gedoopte pasgeborene, niet zo onheilig dat het alleen buiten de kerkmuren mag worden begraven.
Dan is een priester, die verliefd wordt, nog even bruikbaar als toen hij ongehuwd was.
Dan passen vrouwen net zo makkelijk in het geestelijke ambtspak als hun mannelijke collega’s.
Dan is liefde, een liefde die niet uitsluitend voorbehouden is aan een man/vrouw structuur.
Dan kunnen mannen elkaar uit liefde beminnen, zonder door de kerk uitgesloten te worden.
Dan kunnen vrouwen met elkaar trouwen, als de liefde het daartoe voor het zeggen heeft.
Dan worden gescheiden mensen niet langer geweerd van het deelnemen aan het heilig avondmaal of buitengesloten omdat ze hertrouwd zijn.
Dan kan iemand, die ongelukkig is met zijn eigen lijf, zich zodanig laten ombouwen, dat hij zich prettig in dat lijf gaat voelen door gebruik te maken van de liefde die wetenschappers in hun vakgebied hebben gestopt.
” Dan bestaat er geen zonde tegen de Heilige Geest, zoals geschreven in de brieven van het Nieuwe Testament, met als doel angst aan te jagen en de volgelingen van Christus te onderwerpen aan een discipline die niet van Christus is “
Dan is het ondergaan hebben van een abortus provocatus niet langer per definitie een doodzonde, maar is de liefde voor de medemens bepalend.
Dan is sexualiteit iets, waar je volop van mag genieten, als uiting van de liefde die God ons heeft gegeven.
Dan bestaat er geen zonde tegen de Heilige Geest, zoals geschreven in de brieven van het Nieuwe Testament, met als doel angst aan te jagen en de volgelingen van Christus te onderwerpen aan een discipline die niet van Christus is.
Dan wordt je als christenen niet verfoeid, afgezonderd en geëxcommuniceerd als je een prostitue hebt bezocht, al dan niet in het geniep.
Dan kan je jezelf ook als christen vrij voelen en weten in een sauna, waar iedereen naakt is en je andere mensen mag bewonderen om wie ze zijn.
Dan zie je een prostitue of gigolo op de allereerste plaats als gelijkwaardig mens, die andere mensen helpt bij het vervullen van hun menselijke behoeften.
Dan hoef je als christen geen dingen in het geniep te doen, omdat het wellicht buiten de kerkelijke normen en waarden zal vallen.
Zoals een Amerikaanse gelovige bij een evangelisch fundamentalistische kerk aangesloten vrouw in anonimiteit vertelde, dat ze het haar roeping vindt om mannen liefdevol lichamelijk te verwennen en aandacht te geven in een parenclub.
Dan ga je daar wonen en werken waar ook andersdenkenden zijn en ga je met hen om en sta je in een open en eerlijke gelijkwaardige houding ten opzichte van andere religies, zoals de islam, hindoeïsme, boeddhisme en wat dies meer zij.
Dan zijn agnosten net zulke feilbare mensen als christenen dat ook zijn.
Dan kan je overal werken, tot in Noord-Korea toe, zonder bijbel in je achterzak, om het goede te doen aan alle mensen.
Dan is de uitkomst van wetenschappelijk onderzoek niet langer per definitie strijdig met het geloof in Christus, maar veeleer een aanvulling op het christen-zijn.
Dan houden we onszelf voortdurend de spiegel van Christus voor en achten ieder ander menselijk wezen uitnemender dan onszelf.
Dan ontstaat er ook gezonde zelfreflectie en zien wij onze eigen betrekkelijkheid en falende pretenties een stuk beter.
Dan hoeft de christelijke arrogantie, de betweterigheid, niet langer het laatste woord te hebben.
Dan streven christenen niet langer naar een zelfgenoegzame perfectie voor zichtzelf, maar zien we onszelf in het licht van de ander.
Net zo imperfect dus.
Als we zo als volgelingen van Christus met vallen en opstaan in het leven proberen te staan, dan wordt het evangelie de blijde boodschap die het was, die het is en altijd zal zijn.
Daar worden alle mensen echt blij en vrij van welk juk dan ook.
” Als we zo als volgelingen van Christus met vallen en opstaan in het leven proberen te staan, dan wordt het evangelie de blijde boodschap die het was, die het is en altijd zal zijn “
Iedereen accepteert iedereen met liefde en behandelt iedereen met respect en iedereen wordt aanvaard zoals hij/zij is.
Dan heeft de Geest van Christus in de christen de potentie om echt weer het zout der aarde te worden.
Dan treedt er een verandering op in de mens die Christus volgt en bij hen die met hen in aanraking komen, waardoor de wereld van vandaag er anders uit kan gaan zien.
Dan heerst de liefde Gods in alle mensen, voor alle mensen, als drager van ons zijn in deze wereld.
Dan is er ook vertrouwen/geloof in de toekomst en een hoop die uitziet naar een nieuwe wereld waar gerechtigheid woont, gebouwd op de liefde van Christus.
Dan is de cirkel doorbroken die ons mensen zo lang heeft vastgehouden.
Dan wordt een eeuwig leven, waar alle mensen naar verlangen, ook zinvol.
Christus volgen, is zijn Geest ervaren, beleven in je dagelijkse leven.
Zijn opstandingskracht in je innerlijk doorvoelen als de draagkracht in je eigen leven .
Dan heeft inderdaad ook onze dood niet langer het laatste woord in ons zijn.
Dat is een missie waar we mee op weg kunnen door het leven en de dood heen.
