INGRID DIJKKAMP
Ingrid Arensen, echtgenote van Dirk Dijkkamp, geboren op 9 februari 1955 te Breda, doet op 8 oktober 1998 aangifte van sexueel misbruik in de periode, die is gelegen tussen januari 1989 en December 1994.
Ze was al eerder bij de politie geweest om aangifte te doen, maar zag er toen van af, omdat het haar verhaal tegen die van Gerard Blankespoor zou zijn.
Nu zij heeft gehoord dat er meer mensen aangifte tegen Gerard Blankespoor hebben gedaan, wil zij nu alsnog aangifte doen.
” De bijnaam van Ingrid in de kerkelijke gemeenschappen luidt dan ook veelzeggend “de stoeipoes van de Schakel” “
Ze omschrijft zichzelf als incest slachtoffer, die erg timide was en een teruggetrokken leven leidde.
Ze vindt in haar aangifte, dat zij zelf geen aanleiding gaf tot fysieke toenadering en dat Gerard Blankespoor zich aan haar opdrong. Sterker nog, dat zij eigenlijk helemaal niet wilde en dit ook iedere keer aan Gerard Blankespoor heeft duidelijk gemaakt.
FEITELIJKHEDEN
– Ingrid is niet de timide en teruggetrokken vrouw, zoals ze zelf zegt te zijn, in tegendeel, ze was zeer vrij in de omgang met alle mannen die zij tegenkwam.
Dit heeft o.a. geresulteerd in een eerdere buitenechtelijke relatie, lang voordat Gerard Blankespoor op haar toneel verscheen.
– Ze vergeet in de aangifte te vertellen, dat Ingrid en haar man Dirk, Gerard Blankespoor en zijn ex-vrouw tot vier keer toe uitnodigde om op vakantie te gaan naar Frankrijk.
Deze vakanties werden door Ingrid en haar man volledig betaald. Wie dringt zich hier op aan wie?
– De bijnaam van Ingrid in de kerkelijke gemeenschappen, die onder leiding stonden van Gerard Blankespoor, luidt dan ook veelzeggend “de stoeipoes van de Schakel”; zowel tijdens de sportinstructies die zij gaf als gewoon in de wandelgangen was lijfelijkheid haar totaal niet vreemd.
Sterker toch, zij stimuleerde de mannen daarin!
– Ingrid kreeg dan ook vaak thuis bezoek van mannen, die het wel met haar wilden doen, zoals Henk van der Weerd en ene Henry Waoe.
Tegen de laatste heeft ze dan ook aangifte gedaan, gelijktijdig met de aangifte tegen Gerard Blankespoor.
– Ingrid vergeet gemakshalve in de aangifte te vermelden, dat zij en Gerard Blankespoor elkaar over en weer cadeautjes gaven, als blijk van de meer dan warme belangstelling voor elkaar, zoals een parker pen met de inscriptie “k-d”, de beginletters van de koosnaampjes, die Ingrid en Gerard Blankespoor elkaar hadden gegeven.
– Ingrid beweert in haar aangifte tegen Gerard Blankespoor, dat er sprake is van een eenzijdige, opdringerige manier van doen van de zijde van Gerard Blankespoor.
” Ze liet vrijwel iedere dag de telefoon tweemaal overgaan als een teken aan Gerard Blankespoor, dat zij hem wilde ontmoeten; er was een, welliswaar buitenechtelijke, relatie en zoals dat gaat in een relatie, niet gedwongen maar volledig uit vrije wil en met wederzijdse instemming “
Ook hier vergeet ze dan gemakshalve de dagelijkse telefoontjes, die zij pleegde voor vele jaren naar het kantoor van Gerard Blankespoor. Ze liet vrijwel iedere dag de telefoon tweemaal overgaan als een teken aan Gerard Blankespoor, dat zij hem wilde ontmoeten.
En wat te denken van een vakantie in Turkije, waar Ingrid en haar man op een geheel andere plaats verbleven dan Gerard Blankespoor en zijn ex-vrouw.
Zoals afgesproken tussen Ingrid en Gerard Blankespoor, verscheen zij op een bepaalde dag op het strand van Fetiye, om maar dicht bij Gerard Blankespoor te kunnen zijn.
” Het motief van Ingrid Dijkkamp om een valse aangifte te doen, ligt in het feit dat ze een bijgestelde inhoudsverklaring van wat er tussen haar en Gerard Blankespoor was voorgevallen aan haar man heeft moeten geven “
– Het Openbaar Ministerie heeft deze aangifte van Ingrid tegen Gerard Blankespoor dan ook terecht terzijde geschoven, omdat er geen enkele wettelijke grond was en is, om tot vervolging van Gerard Blankespoor over te gaan.
Sterker nog, er was een, welliswaar buitenechtelijke, relatie en zoals dat gaat in een relatie, niet gedwongen maar volledig uit vrije wil en met wederzijdse instemming.
MOTIEF
Het motief van Ingrid Dijkkamp om een valse aangifte te doen tegen Gerard Blankespoor, ligt in het feit dat ze een bijgestelde inhoudsverklaring van wat er tussen haar en Gerard Blankespoor was voorgevallen aan haar man heeft moeten geven, nadat dit overspel in de plaatselijke krant was gepubliceerd.
Deze bijgestelde versie maakte haar onschuldig en voor haar man de reden om haar te stimuleren aangifte te doen van ambtsmisbruik door Gerard Blankespoor.
Daarnaast kwam ook Jan Pieter Overduin (zie aldaar) bij haar over de vloer, die dit doen van aangifte van harte stimuleerde; hoe meer valse aangiften hoe beter!
